Tıbbi sekreter olarak çalıştığı Kayseri Şehir Hastanesi'nde korona virüs tedavisi gören Nazan Yağmur, sağlığına kavuşarak iki çocuğuna kavuşacağı günü gözyaşlarıyla bekliyor.
Kayseri Şehir Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları Servisi'nde tıbbi sekreter olarak çalışan 33 yaşındaki Nazan Yağmur, 2 Aralık'ta eklem ve sırt ağrısı şikayetiyle başvurduğu hastanede korona virüse yakalandığını öğrendi. Bir süre evde tedavi gören, ardından artan sırt ağrılarından dolayı çalıştığı servise yatan Yağmur, "Bu sürecin başından beri kendi polikliniğimde devamlı görev yapmaktayım. Maalesef bu süreçte bizlerde hastalanıyoruz. Ben burada 696'ya tabi olarak çalışıyorum. Sürecin başından beri servis olarak hiçbir zaman işimizi bırakmayı düşünmedim. Bunu hastalık beni de buldu. Ayın 2'sinde eklem ve sırt ağrısı şikayetiyle başladı. Testim akşamına pozitif geldi. Sıkıntılı ve kötü bir süre. Allah kimseye yaşatmasın. İnsanlar bazen çok hafife alıyorlar ama inanın hastaneye yatınca hiç hafife alınacak bir şey değil. Bunun farkında olmaları gerekiyor. Benim en büyük şansım bu hastanede çalışmamdır. Hastanemizin başhekimi olan İlhami beyin her gün sahada bizlerle beraber olması, yanımızda olması ve manevi desteğini hiçbir zaman bizim üzerimizden çekmemesi bizi mutlu ediyor. Herkesin burada insanlara insan gibi davranması bizim en büyük şansımız. Ben bunun farkındayım ve hasta olup buraya yatınca da bunu çok çok iyi anladım" ifadelerini kullandı.
Virüse yakalanmadan öncede çocuklarına virüsü bulaştırmamak için onlardan ayrı kaldığını gözyaşları içinde anlatan Nazan Yağmur, tedavisinin ardından çocuklarını görmek istediğini söyleyerek, "Lütfen evlerinizde kalın. Bizlere desteğini ancak bu şekilde verebilirsiniz. Maske, mesafe ve temizlik kurallarına da uyalım. Ev oturmalarından ve gezmelerden kendiniz için ve sağlık çalışanları için lütfen uzak kalın. İnanın bu süreci yaşamak istemezsiniz. İki çocuk annesiyim. Evlatlarımdan uzaktayım. Onların hastalandığı düşüncesi bile bir anne olarak bizi çok üzüyor. Bir anne için evlat farklı bir duygudur. Hasta olduğumda da onlarla temaslı değildim. Yine de arada gidip görüyordum. Bundan dolayı da acaba şüphesi bile beni çok fazla yıprattı. Çok şükür bir şeyleri yok ama özlem ve hasret, onları görememe çok zor" diye konuştu.